تلسکوپ ۵۰F600H بزرگ
تلسکوپ ۵۰F600H بزرگ
تِلِسکوپ(به انگلیسی: Telescope) وسیله‌ای برای دیدن اجرام آسمانی با استفاده از تابش الکترومغناطیس
(به انگلیسی:Electromagnetic radiation) (مانند نور مرئی) بصورت واضح و دقیق است.
اولین تلسکوپ کارا در ابتدای قرن هفدهم و با استفاده از لنزهای شیشه‌ای در هلند اختراع شد.
در درازای چند دهه، تلسکوپ‌بازتابی که از آینه استفاده می‌کند اختراع شد،
بسیاری از انواع نوتری از تلسکوپ‌ها در قرن ۲۰امیلادی زاده شدند،
رادیوتلسکوپ در دهه ۱۹۳۰ و تلسکوپ فرابنفش در سال ۱۹۶۰۰ از جملهٔ این اختراعات بودند.
واژه تلسکوپ می‌تواند به تمام حیطهٔ وسایل عملیاتی درسرتاسر ناحیهٔ میدان الکترومغناطیس اشاره داشته باشد.
واژهٔ تلسکوپ، از دو واژهٔ یونانی تله(به یونانی: τῆλε) به معنی دور و اسکوپین (به یونانی: σκοπεῖν) به معنی دیدن،
گرفته شده است، نخستین بار در سال ۱۶۱۱ به نام یک ریاضی‌دان ایتالیایی به نام جووانی دمیزیانی
(به ایتالیایی: Giovanni Demisiani) که برای یکی از ابزارهای گالیلئو گالیله که در آکادمی‌دلینچی
(به ایتالیایی: Accademia dei Lincei) به نمایش گذاشته شده بود بکار گرفته شد
تلسکوپ گالیله ای ۵۰F600H
بزرگنمایی: ۱۵۰X
فاصله کانونی: ۶۰۰
قطر عدسی چشمی: ۴-۶-۱۲
قطر عدسی شیئی: ۵۰
بارلو: ندارد
هدف یاب: دارد
نوع تلسکوپ: انکساری
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.