تلسکوپ F40040M متوسط
تلسکوپ F40040M متوسط
تِلِسکوپ(به انگلیسی: Telescope) وسیله‌ای برای دیدن اجرام آسمانی با استفاده از تابش الکترومغناطیس
(به انگلیسی:Electromagnetic radiation) (مانند نور مرئی) بصورت واضح و دقیق است.
اولین تلسکوپ کارا در ابتدای قرن هفدهم و با استفاده از لنزهای شیشه‌ای در هلند اختراع شد.
در درازای چند دهه، تلسکوپ‌بازتابی که از آینه استفاده می‌کند اختراع شد،
بسیاری از انواع نوتری از تلسکوپ‌ها در قرن ۲۰امیلادی زاده شدند،
رادیوتلسکوپ در دهه ۱۹۳۰ و تلسکوپ فرابنفش در سال ۱۹۶۰۰ از جملهٔ این اختراعات بودند.
واژه تلسکوپ می‌تواند به تمام حیطهٔ وسایل عملیاتی درسرتاسر ناحیهٔ میدان الکترومغناطیس اشاره داشته باشد.
واژهٔ تلسکوپ، از دو واژهٔ یونانی تله(به یونانی: τῆλε) به معنی دور و اسکوپین (به یونانی: σκοπεῖν) به معنی دیدن،
گرفته شده است، نخستین بار در سال ۱۶۱۱ به نام یک ریاضی‌دان ایتالیایی به نام جووانی دمیزیانی
(به ایتالیایی: Giovanni Demisiani) که برای یکی از ابزارهای گالیلئو گالیله که در آکادمی‌دلینچی
(به ایتالیایی: Accademia dei Lincei) به نمایش گذاشته شده بود بکار گرفته شد
اینتلسکوپ مدل F40040M ابزاری ایده ال برای افرادی است که با بودجه کم نخستین تلسکوپ خود را تهیه می کنند و مایلند تلسکوپ ساختار و کاربردی ساده ای داشته باشد یا قصد دارند علاوه بر رصد آسمان به تماشای مناظر زمینی نیز بپردازند این تلسکوپ به دلیل استفاده از عدسی گردآورنده نور به جای آینه از شفافیت و گردآوری نور بیشتری نسبت به دیگر تلسکوپهای شکستی هم تراز خود قابلیت رصدی بهتری دارد و به سرعت و سادگی بر پایه سوار می شود.
تلسکوپ گالیله ای F40040
بزرگنمایی: ۳۲X
فاصله کانونی: ۴۰۰
قطر عدسی چشمی: ۱۲٫۵ – ۲۰
قطر عدسی شیئی: ۴۰
بارلو: ندارد
هدف یاب: دارد
نوع تلسکوپ: انکساری
رنگبندی: سفید
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.